Kineski stilovi u aranžiranju cveća Premda je Japan najpoznatiji u orjentalnom cvetnom dizajnu, ovaj tip cvetnog stila nije lako razumljiv bez prethodnog istraživanja njegovih preteča, centara umetnosti rane Kine, koja je zasnovana na religioznim principima Budizma, i koja postaje integralni deo Kineskog života. Ovaj stil cvetne umetnosti je bio još više stimulisan razvojem keramike koja je proizvela porcelan i grnčariju koji su bili veličanstveni nastavak za smeštaj i upotpunjavanje cveća koje su nosili. Cveće u Kini je korišćeno za oltare, za domaćinstvo i takođe kao lični ukras. Nasuprot živahnom koloritu Evropskog dizajna, kineski stil je zasnovan na religioznim i zemaljskim osnovama (vezama), kao što je umetnost posmatranja praktikovana od strane velikog Konfučija, očuvanje života kako to uči Budizam, i cvetni simbolizam razvijen kroz vekove folklora. Premda je jednostavnost stvorena po idejama Konfučija, Budizam postaje uticajniji tokom 4 i 5 veka , i velelepni cvetni aranžmani su ukrašavali budističke hramove…. Tokom 6 veka n.e., renomirani kineski slikar, umetnički kritičar i autor, Hsieh No, objavio je članak koji sadrži 6 kanona, ili umetničkih principa koji se, između ostalog, odnose na aranžiranje cveća. Neki od njih su još uvek osnova principa modernog aranžiranja cveća . Japanski stilovi u aranžiranju cveća Pravila različitih škola u umetnosti aranžiranja cveća u Japanu danas još uvek počivaju na 6 principa postavljenih u velikim kanonima Hsieh Hoa od pre 1500 godina. Tokom 6 veka, Budizam je prešao u Japan iz Kine, zajedno sa kineskim jezikom i pismom, i predstavljao je novi visoko-evoulirani sistem aranžiranja cveća. Nekoliko visoko stilizovanih formi aranžiranja cveća razvijenih u Japanu su rezultat ovoga. Rikkwa Naziv Rikkwa, što znači ”uspravno cveće” , opisuje aranžmane koji su reprodukcija onih koje su budistički sveštenici pravili za njihove hramove. Rani Rikkwa stilovi su okarakterisani ogromnim vertikalnim simetričnim aranžmanima, napravljenim od lišća i golog granja, kao i od cveća. Visoka vertikalna forma kao što je drvo je često korišćena u centru držača kao osnova za dizajn. Ova vertikalna forma je nazvana ”shin”, i ona formira vertikalnu liniju aranžmana. U ovim aranžmanima, dizajneri nastoje da portretišu scenu prirode. Tokom vremena, Rikkwa aranžmani postaju veoma ceremonijalni. Ikebana U 7 veku, umetnost Ikebane je stvorena pored grada Kyoto, koristeći kineska pravila aranžiranja kao osnovu za ovu novu i različitu formu dizajna. Ikebana je bazirana na principima dominacije, proporcije, balansa i ritma, da simbolizuje kontinuirane koncepte Budizma. Naglašenost je na liniji i asimetriji, a ne na boji. Pored toga što je korišćen na oltarima hramova, stil ikebana cvetnog aranžerstva takođe postaje popularan van religioznih okcvetne kraljicenja. Forma ovog dizajna ima 3 elementa koji se sastoje od linija koje predstavljaju nebo, čoveka i zemlju, svaka od njih fundamentalna u dizajnu. Mnogi tradicionalni japanski stilovi nastaju od rane Ikebane nakon 15 veka, ali 3 elementa još uvek ostaju u svakom od novih stilova. U njima je forma, a ne boja, je najvažnija. Primarna linija je najvišlja, i zove se “Shin” što predstavlja nebo. Shin je najčešće graciozno- zavijeno-vertikalan, jedan do jedan i po puta visine cvetne posude i širine iste. Druga linija, koja predstavlja čoveka se zove “Soe”, je veličine dve trećine do jedne polovine Shin-a. Treća linija koja se naziva “Tai” predstavlja zemlju i ona je jedna četvrtina do jedne trećine veličine Shin-a, postavljena suprotno od Soe-a , u horizontalnijoj poziciji. Cveće za dopunu, koje se naziva Nejime, se koristi da poveže tri glavna elementa, u mnogim ikebana aranžmanima. Tri glavne šeme su nastale iz prve dvodimenzionalne stilizovane forme ikebane. Prva i najformalnija se zvala Shin nazvana po prvom ikebana elementu. Shin aranžmani koriste biljke ili cveće u vertikalnim cvećarskim posudama jer tako rastu u prirodi. Druga klasifikacija , koja je manje formalna se naziva Cyo i koristi krivudajuće graciozne linije peteljke u vertikalnim vazama takođe, koje su nešto niže nego one korišćene u Shin dizajnima. Treći tip se zove So koji je još manje formalan i ima široke ugodne, mekane linije proizvedene silom savijenih cvetnih peteljki. Prema tome aranžmani su više horizontalniji i niski i prave se u niskim posudama. Nagiere Premda su Rikkwa i Ikebana veoma formalne i klasične po konceptu, još jedna forma aranžiranja cveća nazvana Nagiere postoji u isto vreme, koja je značajno više prirodna i neformalna u stilu od Rikwa-e ili Ikebane. Nagiere se praktikuje u nereligioznim krugovima, i raste po popularnosti zajedno sa dobro poznatom ”čajnom ceremonijom”, sa svojom naglašenošću u jednostavnosti. Nagiere aranžmani se najčešće prave u vazama, a ne u niskim posudama, i njihova popularnost je rivalska sa Ikebanom tokom perioda od 16 do 19 veka. Ovi aranžmani se sastoje od peteljki koje formiraju linije koje se pružaju kosu u odnosu na vazu. Moribana Zapadni uticaj je odgovoran za razvoj Moribane, koja je čisto prirodna, i razvijena je zarad upotrebe u domovima sagrađenim u zapadnjačkom stilu, koristeći izvorno cveće zapadnog sveta. Cvećarske posude mogu biti ili vertikalne ili niske, položene.
01
avg